İpek Yolunun İncisi Buhara – II

Buhara çok güzeldi ve görülecek çok fazla şey vardı. Gezinin planlamasını ben yapsam, Semerkant’a ayırdığımız vakti biraz daha kısaltarak buraya bir gün daha ayırmak isterdim. Buhara’yı bu anlamda biraz aceleci adımlarla gezdik. Öğleden sonranın ilerleyen saatlerinde yavaş yavaş çarşıların içine girmeye başlamıştık.

İpek Yolu’nun İncisi Buhara – I

Özbekistan gezisinde tarih derslerinden dinlediğimiz İpek Yolu’nu bana en çok  çağrıştıran,  kanımın da en çok ısındığı şehir Buhara oldu. Buhara’ya gece çok geç vakitte vardık ve eski şehrin kendine has havası olan, daracık sokaklarının yeni şehrin geniş, ferah caddelerine bağlandığı sınırda yer alan otelimize yerleştik. Otelimizin  bana çocukluğumu, uyanıp bir an önce koşarak dışarı çıkmayı ateşleyen o hafif duyguları çağrıştıran küçük bir avlusu vardı. Bizim kaldığımız oda da tam bu avlunun kenarında yer alıyordu. Sabah bir önceki günün iki uçuşlu tüm gün dolaşmalı programının ardından dinlenmiş uyandık. İlk hedefimiz Samanilerin kurucusu İsmail Samani için yapılmış türbe. 10. yy’dan kalma, erken İslam mimarisinin göz bebeği bu eser, diğer gördüğümüz eserlerden farklı. Bu da çok hoşumuza gidiyor.

 

Bir Solukta Özbekistan

Özbekistan seyahat planımızı duyan arkadaşlarımız genellikle şaşırarak, Özbekistan’da gezecek ne olduğunu merak ederek tepki verdi. Özbekistan’ın turistik büyüsü İpek Yolu’nda yatıyor. İpek Yolu’nun en önemli şehirlerinden Buhara, Semerkant ve Hiva bugünkü Özbekistan sınırları içinde. Özbekistan’ı gezerken, hakkında okurken rastladığımız pek çok adı tarih ya da coğrafya derslerimizden öğrendiğimiz ve beynimizin tozlu raflarına kaldırdığımız yerlerden bulduk, çıkardık. Eski bir arkadaşımızı yıllar sonra yeniden görmüş gibi olduk: Maveraünnehir, Horasan, Harezm, Seyhun (Sri Derya) ve Ceyhun (Amu Derya) Irmakları, Aral Denizi, Kızıl Kum Çölü bu adlardan bazıları. Ben ister istemez yine yahu bu konuları öğretmenin bunca güzel yolu varmış ve öğretirken öğrencinin de öğrenmek için ikna olacağı çok daha fazla anlam katılabilirmiş de neden biz en sıkıcı ve en mesafeli haliyle öğrenmişiz demekten kendimi alamadım.